- изветъ
- 1. ашуканства; 2. адгаворка; 3. паклёп
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
извет — ИЗВЕТ, арх. – Наговор (прим. авт.) – Челищев взъярился: Заврался совсем. Извет на меня несешь? (2. 303). Сл.РЯ XI XVII 6. 116 117: изветъ (в 4 знач.). «обвинение, наговор, навет» (1206 г.). Ср. Самотик Пасс. сл. 140: арх. Ср. также Волог. сл. 177 … Словарь трилогии «Государева вотчина»